تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۲

نامه ای به رئيس جمهور فرانسه

عمادالدین باقی

 من به عنوان کسی که دریافت مدال کمیسیون ملی حقوق بشر فرانسه در سال۲۰۰۵ را جزو افتخارات زندگی خود می داند از شما درخواست می کنم فارغ از تاثیرات مواضع جریانات رادیکال در خاورميانه، روند مهم تحولات اخير ایران را مد نظر قرار دهید. 

پرزیدنت اولاند

من به عنوان یک فعال و پژوهشگر حقوق بشر که با برخی نهادهای حقوق بشری و غیر دولتی کشور شما نیز همکاری دیرینه دارم از مواضع اخیر کشور شما در مذاکرات۵+۱ متعجب و نگران شدم که برخلاف مواضع همه کشورها و حتی امریکا در مذاکرات بود. علاوه بر اين، باز هم بعنوان يك فعال حقوق بشر، از شما مي خواهم كه در تصميم خود در جلوگيري از تفاهم در جهت اولين قدم براي ايجاد اعتماد به صلح اميز بودن برنامه هسته‌ای ایران و در نهایت رفع تحریم‌های اقتصادی و فنی و علمی برای ایران بازنگري فرماييد.

اگرچه رابطه فرایند مذاکرات هسته‌ای را غیر مرتبط با دغدغه‌های یک فعال حقوق بشر بدانید اما از نظر من و بسیاری از فعالان حقوق بشر، ادامه یا توسعه تحریم‌ها موجب وسیع‌ترین نوع نقض حقوق بشر و شهروندی ایرانیان است. من به عنوان کسی که از اعدام هایی که پیوسته در حال رخ دادن است و نقض حقوق انساني و شهروندي رنجورم و با تلاش‌های شبانه روزی در حال مقابله با آن هستم ومدام در اين راه هزینه پرداخت کرده و و تحت تاثیر مستقیم فشارهای سیاسی و اقتصادی هستم، همراه با ديگر فعالان حقوق بشر بدون شک بیش ازكسان ديگر درک می کنم که باید تغییرات و اصلاحات جدی در داخل ایران صورت گیرد هرچند معتقد نیستیم این تنها ایران است که باید در سیاست‌های داخلی و بین المللی خود دست به اصلاحات و تغییرات بزند و بسیاری از کشورهای منطقه و جهان از جمله برخی کشورهای غربی هم نیازمند این اقدامات هستند اما سخن اصلی من با شما این است که بهبود وضعیت حقوق بشر از طریق فلج سازی و نابودی اقتصاد یک کشور و فقیر کردن مردم آن حاصل نمی شود. افزون بر اين، مسلما شما بايد با من هم عقيده باشيد كه تشویق دولت جدید اهل گفتگو و مصالحه به ادامه اين راه براي وضعیت حقوق بشر مفیدتر از تشدید انزوا است

مردم ایران در انتخابات رياست جمهوري سال ۹۲نشان دادند که علیرغم همه رنج‌ها و مشقت‌های‌شان هنوز روش‌های اعتدالی و اصلاحی را برای تغییر وضعیت در ایران ترجیح می دهند وجریانات تندرو و اقتدارگرا در داخل ایران و جریانات رادیکال و سرنگونی طلب خارج از ایران را نفي مي كنند. تصميم دولت شما در مخالفت با تلاشهاي مسالمت اميز دولت جديد ايران نه تنها نفي اراده مردم ايران بود، بلكه راه را ناخواسته براي ائتلاف نانوشته جریانات تندرو و اقتدارگرا در داخل ایران و جریانات رادیکال و برانداز خارج از ایران باز مي كند و كار ما فعالان حقوق بشر را حتي سخت تر مي كند.

من به عنوان کسی که دریافت مدال کمیسیون ملی حقوق بشر فرانسه در سال۲۰۰۵ را جزو افتخارات زندگی خود می داند از شما درخواست می کنم فارغ از تاثیرات مواضع جریانات رادیکال در خاورميانه، روند مهم تحولات اخير ایران را مد نظر قرار دهید. مردم ایران همواره نسبت به فرانسه نگاهي مثبت داشته اند. نباید این حسن ظن را قربانی جلب نظر تندروها کرد.

به نقل از سايت جرس

تاريخ انتشار  در سايت سازمان سوسياليستهای ايران در روزجمعه ۱ آذر ۱۳۹۲ - ۲۲ نوامبر ۲۰۱۳